29 thoughts on “ბიბლიის გამოცანები: დაკარგული ქალაქები”

1. კარგია

   LikeLike

   02/12/2012 at 9:26 PM პასუხი

2. რამდენი წლის ხარ?ესლი ნე სეკრეტ

   LikeLike

   03/12/2012 at 1:15 AM პასუხი

   1. 22

      LikeLike

      03/12/2012 at 12:00 PM პასუხი

      1. საღოლ შენ

         LikeLike

         03/12/2012 at 8:57 PM პასუხი

3. ძალიან საინტერესო იყო, მომენატრა შენი პოსტები, აღარ დაიკარგო

   LikeLike

   03/12/2012 at 2:02 PM პასუხი

4. Reblogged this on LIKA DANACHRELASHVILI.

   LikeLike

   03/12/2012 at 5:46 PM პასუხი

5. მიუხედავად იმისა, რომ არც თუ ისე ხშირად ვკითხულობ შემეცნებითი ხასიათის ბლოგებს, ეს გვერდი ძალიან, ძალიან მომეწონა და წავიკთხავ ხოლმე ❤

   LikeLike

   03/12/2012 at 9:02 PM პასუხი

6. Welcome back 🙂

   LikeLike

   04/12/2012 at 4:11 PM პასუხი

7.  სავარაუდოდ მოსახლეები ამ დროს სახლში საჭმელს ამზადებდნენ და ცეცხლი ენთოთ, რომელიც გამოთავისუფლებულ მასას მოეკიდებოდა და ბრინჯაოს ხანის უდიდესი კატასტროფა მოხდებოდა. <— ამაზე ცოტა არ იყოს გამეცინა,

   LikeLike

   05/01/2013 at 7:10 PM პასუხი

8. სოდომში ცხოვრობდა მართალი ლოტი თავის ცოლითა და ორი ქალიშვილითურთ. ამ ქალაქში ღმერთმა ორი ანგელოზი გამოგზავნა ადამიანის სახით შემოსილნი. საღამო იყო. სტუმართმოყვარე ლოტმა შინ მიიწვია ისინი. მან არ იცოდა, რომ ანგელოზები იყვნენ ისინი.ჯერ კიდევ არ დაწოლილიყვნენ, რომ მოვიდნენ ქალაქის მცხოვრებნი, ჭაბუკიდან მოხუცამდე, და გარს შემოეხვივნენ სახლს. და დაუძახეს ლოტს და უთხრეს მას: ”სად არიან კაცები, რომლებიც შენთან მოვიდნენ ღამით? გამოიყვანე ისინი ჩვენთან, რათა თანავეყვნეთ მათ”. და გარეთ გამოვიდა ლოტი მათთან და კარი გამოიკეტა და თქვა: ”ჩემო ძმებო, ნუ იზამთ უკეთურობას… ამ კაცებს ნუღარაფერს უზამთ, რადგან ჩემი ჭერის ჩრდილში არიან შემოსულნი”… და კვლავ უთხრეს: ”უცხო ვინმე მოსულხარ აქ ხიზნად და სამართალს სჯი? ახლა შენ მასზე უარესს დაგმართებთ”. და მიესიენ ლოტს და დაიწყეს კარების მტვრევა. მაგრამ ლოტის სტუმრებმა გამოიწოდეს ხელი, ლოტი შეიყვანეს შინ და ჩაკეტეს კარები. ხოლო კაცებს, სახლის შესასვლელთან რომ იყვნენ, სიბრმავე დაატეხეს პატარიდან დიდამდე… უთხრეს ლოტს ანგელოზებმა: ”გავანადგურებთ ჩვენ ამ ქალაქს, რადგან ამაღლდsrulad ა მათი ღაღადი უფლის წინაშე”… ხელი ჩასჭიდეს მას, მის ცოლს და მის ორ ას ულს, მათდამი სიბრალულის გამო და გაიყვანეს ისინი ქალაქის გარეთ… და უთხრა მათ ერთმა ანგელოზთაგანმა: ”ნუ მიიხედავთ უკან… მთას შეეფარეთ, თუ გინდათ, რომ გადარჩეთ”…

   LikeLike

   05/01/2013 at 7:21 PM პასუხი

9. Srulad ase iyo

   LikeLike

   05/01/2013 at 7:22 PM პასუხი

   1. არ გცოდნია შენ სრულად ეგ ისტორია : ))
      ან მომდევნო უფრო საინტერესო ნაწილს თავს არიდებ : ))
      იმ ღმერთის რჩეულმა ლოტის ქალიშვილებმა რომლებსაც წესით სუფთა სინდისი უნდა ჰქონოდათ,მამა დაათვრეს და მასთან დაწვნენ,აწი კაცს სადღა ვნახავთო : ))

      LikeLike

      07/01/2013 at 1:24 PM პასუხი

10. http://www.youtube.com/watch?v=vNBQX5z1i58&feature=youtube_gdata_player , სოდომის და გომორის არსებობაში ეჭვს ვერ შეიტან , როდესაც არსებობს ასეთი ფაქტები ! ასევე ლოტის ცოლი რომელიც მარილის სვეტად გადიქცა , დღემდე არსებობს.

    LikeLike

    05/01/2013 at 7:54 PM პასუხი

    1. “მეცნიერულად შეუძლებელია მკვდარი ზღვის არსებობა” – ფილმი რომ ასე იწყება, ძნელია, დოკუმენტური უწოდო :დ

       LikeLike

       06/01/2013 at 11:52 AM პასუხი

11. შესავალს თუ ბოლომდე მოისმენდი კარგი იქნებოდა, მაგ სიტყვების შემდეგ მოჰყავს უამრავი ფაქტი, რომელიც ადასტურებს მის არსებობას, მაგრამ ზოგ ადამიანს ფაქტს ცხვირ წინ უდებ , მაგრამ მაინც არ სჯერა, შენი ნებაა . მაგრაm ფაქტი ისაა რომ – რელიგია და საბუნებისმეტყველო მეცნიერება – თავიანთი დასაბუთებისათვის საჭიროებენ ღვთის რწმენას, მაგრამ პირველისთვის (რელიგიისთვის) ღმერთი დგას საწყისში, მეორისთვის (მეცნიერებისთვის) – მთელი აზროვნების ბოლოში. მორწმუნეთათვის ბიბლია საღმრთო წიგნია, ხოლო ურწმუნოთათვის? პარადოქსია, მაგრამ ფაქტია – ათეისტები ბიბლიას მხოლოდ იმ მიზნით კითხულობენ, რომ ღმერთის არარსებობა დაaმტკიცoნ, სახარებას კი იმისთვის, რომ ქრისტეს არსებობა უარყოn. უფლისაგან ბიბლია იმისათვის კი არ გვებოძა, რომ ფიზიკაში, ქიმიასა და მათემატიკაში განვისწავლოთ, არამედ ღმერთის არსებული სულის სრულყოფისათვის ჩვენში, ცოდვათაგან ხსნისათვის, საუკუნო ცხოვრებისა და ნეტარებისათვის.

    LikeLike

    06/01/2013 at 5:46 PM პასუხი

    1. საბუნებისმეტყველო მეცნიერება იკვლევს მატერიალურ სამყაროს, შესაბამისად ღმერთის ცნება არ სჭირდება. დღემდე არცერთ მეცნიერულ თეორიაში, მოსაზრებაში თუ მოდელში არ ფიგურირებს ღმერთი, სულები და სხვა ზებუნებრივი არსებები. სამყაროს ყველა მოვლენა, რომელიც გამოიკვლიეს, ექვემდებარება ბუნების კანონებს, რომლებიც გამოისახება მათემატიკური ფორმულებით. მეცნიერება არ ამბობს, რომ ღმერთი არ არსებობს, უბრალოდ ეს ცნება არ სჭირდება სამყაროს კვლევის საკითხში

       LikeLike

       06/01/2013 at 8:22 PM პასუხი

       1. ვინ თქვა პირველად, რომ სამყარო უფორმო მატერიისაგან შეიქმნა

          დაახლოებით ორასი წლის წინ მეცნიერებმა გაიგეს, რომ თურმე სამყარო უფორმო, ამორფული მატერიისაგან შეიქმნა. ბიბლიაში კი ამის შესახებ ჯერ კიდევ ქრისტეს შობამდეა ნათქვამი. წიგნში „სიბრძნე სოლომონისა“ ვკითხულობთ, რომ ღმერთის სრულყოფილმა ხელმა „უსახო ნივთიერებისაგან სამყარო შექმნა“ (თ. XI, 18). ნივთიერების სწორედ ასეთ მდგომარეობას – უსახოს ანუ სახის არმქონეს ეწოდება ამორფული ანუ უფორმო მატერია. 

          ის, რომ დედამიწას საყრდენი არა აქვს, ყველაზე პირველად ბიბლიაში დაიწერა

          ცნობილია, რომ დედამიწა არც სპილოზე დგას, არც ვეშაპზე და არც კუზე, როგორც ამას წარმართები თვლიდნენ. ბიბლიაში ამის შესახებ იობის წიგნშია ნათქვამი: ღმერთმა „არაფერზე დაჰკიდა დედამიწა“ (თ. XXVI, 7). იობი ქრისტეს შობამდე 1900-იან წლებში, ე.ი. 3900 წლის წინათ ცხოვრობდა. დაუკვირდით, ეს ნათქვამია მაშინ, როცა არც ასტრონომია არსეობობდა და არც დედამიწის გარშემო მოგზაურობანი! 

          ვინ თქვა პირველად, რომ დედამიწას უფსკრული აკრავს

          ჩვენ ვიცით, რომ დედამიწას კოსმოსი აკრავს, უკეთ, კოსმოსური უფსკრული. თუმცა მუდამ ასე  როდი ფიქრობდნენ. წარმართები თვლიდნენ, რომ გარს გვატყია ეთერი და ბროლის გარსები, რომლებზეც მყარადაა მიმაგრებული ციური სხეულები: მზე, მთვარე, პლანეტები, ვარსკვლავები.კოსმოსური უფსკრულის შესახებ საუბრობდნენ წმინდა მამები, როცა ისინი სამყაროს შექმნის შესახებ ბიბლიის პირველ მუხლებს განმარტავდნენ.წმ. ბასილი დიდი, კესარია-კაბადოკიის მთავარეპისკოპოსი (IV ს.) წერს: „უფსკრული აკრავს დედამიწას ყოველი მხრიდან“ („უქუსთა დღეთა“). გამოთქმა: „აკრავს დედამიწას ყოველი მხრიდან“ მოწმობს, რომ ჩვენი პლანეტა მრგვალია, სფეროსებრი. ამასვე ამბობდა წმ. იოანე ოქროპირი. წმ. კირილე იერუსალიმელი კი, რომელიც ასევე IV საუკუნეში ცხოვრობდა, ერთ-ერთ თავის ქადაგებაში – „სწავლანი კათაკმეველთათვის“ გვამცნობს: „დედამიწა, სადაც ჩვენ ვცხოვრობთ, ცათა შორის ერთი წერტილივით ჰკიდია“. დაუკვირდით, რაოდენ ზუსტი ასტრონომიული ხედვაა, ხედვა, რომელიც მეცნიერებს ათასი წლის შემდეგ გაუჩნდათ, როცა მათ ტელესკოპი გამოიგონეს. 

          ვინ თქვა პირველად, რომ დედამიწა მრგვალია

          ეს პირველად XVI ს-ის მეცნიერებსა და მოგზაურებს არ უთქვამთ. ერთ-ერთი პირველი, ვინც ეს აზრი გამოთქვა, წმ. იოანე ოქროპირი იყო, როცა იგი ესაიას წინასწარმეტყველებას განმარტავდა (თ. LX, 22):„ხედავ, რომ დედამიწა წრეა? წრე მიგვანიშნებს დედამიწის მრგვალ ფორმაზე. აუცილებელია ამის ცოდნა, რათა არ შეგვაცდინოს წარმართი ფილოსოფოსების არაკებმა, რომლებიც ფიქრობენ, რომ დედამიწა ღარტაფს, ლანგარს ან რაღაც ამდაგვარს ჰგავს“.მაშ, ესაიას წინასწარმეტყველების განმარტებაში წმ. იოანე ოქროპირი ბრძანებს, რომ დედამიწას მრგვალი ფორმა აქვს. ის კი, რომ იგი იდეალური სფერო არ გახლავთ, ყველასათვის ცხადზე ცხადია, ვისაც კი ოდესმე მიწაზე წაუბორძიკნია. 

          ჰაერის წონადობის შესახებ პირველად ბიბლიაში ითქვა

          1643 წელს იტალიელმა ფიზიკოსმა ევანჯელისტა ტორიჩელიმ „აღმოაჩინა“ ატმოსფერული წნევა. მანამდე მეცნიერები ფიქრობდნენ, რომ ჰაერი უწონო იყო. მაგრამ იმის შესახებ, რომ ატმოსფეროს ნამდვილად გააჩნია წონა, ნათქვამი არის ბიბლიაში, კერძოდ, იობის წიგნში, იქ სადაც საუბარია სამყაროს შექმნის პირველ დღეებზე, „როდესაც იგი (ღმერთი) ქარს წონას უწესებდა“ (იობი, თ. XXVIII, 25).დაუკვირდით, რომ ნათქვამია არა უბრალოდ „ჰაერი“, არამედ „ქარი“. მართლაც, მოძრავი ჰაერის (ქარის) მასებს აქვთ სხვადასხვა წონა იმისდა მიხედვით, თუ როგორია ჰაერი – ნოტიო თუ მშრალი, ცხელი თუ ცივი. არადა, ჰაერის მოჩვენებითი უწონადობა აღიარეს და „დაამტკიცეს“ იმდროინდელი მეცნიერების ისეთმა კორიფეებმა, როგორებიც იყვნენ გალილეი და კოპერნიკი და ისინი ამ ცდომილებაშივე აღესრულნენ. მხოლოდ შემდგომ თაობაში დამტკიცდა ბიბლიის ჭეშმარიტება. 

          LikeLike

          07/01/2013 at 12:42 PM პასუხი

          1. სიბრძნე სოლომონისა რომ ბიბლიის წიგნი არაა და არაკანონიკურად ითვლება, მაგას რა ვუყოთ? 😀

             რაც შეეხება დედამიწის სიმრგვალეს, ოქროპირამდე კლასიკურ საბერძნეთში მცხოვრებმა მოაზროვნეებმა იცოდნენ, როგორიც იყო პითაგორა (რომლის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნაშრომიც მოგვიანებით ქრისტიანმა ბერმა გაანადგურა), ჰეროდოტე,პლატონი, არისტოტელე, ასევე რომის იმპერიაში და აზიაში.

             რაც შეეხება იობს, მუხლი სრულად ასე ჟღერს: “განართხა ჩრდილოეთი სიცარიელეზე, არაფერზე დაჰკიდა დედამიწა”. რა ვუყოთ პირველ ნაწილს?

             ან რა ვუყოთ ეკლესიასტეს 1:5-ს?
             “აღმოხდება მზე და ჩადის იგი, უბრუნდება თავის ადგილს და კვლავ იქიდან ამობრწყინდება.”

             ან:
             20. ყოველნაირი მწერი – მფრინავი თუ ოთხზე მოსიარულე – უსურმაგი უნდა იყოს თქვენთვის.
             21. გეჭმევათ ყოველი მფრინავი თუ ოთხზე მოსიარულე მწერი, რომელსაც მუხლიანი წვივები აქვს მიწაზე სახტომად.

             ოთხზე მოსიარულე მწერი არ არსებობს

             ან:
             ბოცვერი, რომელიც იცოხნის, მაგრამ გაუპობელი ჩლიქი აქვს, უწმინდურია თქვენთვის

             ბოცვერი არც იცოხნის და არც ჩლიქი აქვს :დ

             რომ არაფერი ვთქვათ დაბადების წიგნის სრულ წინაღმდეგობაზე მეცნიერების ელემენტარულ კანონებთან, როგორიცაა ჯერ სინათლის გაჩენა და მერე სინათლის წყაროსი, ჯერ დედამიწის შექმნა და მერე მზისა, ჯერ მცენარეების გაჩენა და მერე მზისა,მზისა და მთვარის გარეშე დილის და საღამოს არსებობა და ა.შ.

             LikeLike

             07/01/2013 at 4:10 PM პასუხი

             1. მოკლედ გეტყვი , ბიბლია არ შექმნილა თქვენნაირებისთვის(უბრალოდ, მშრალად რომ კითხულობთ ისიც იმიტომ რომ მასში ფაქტების არაზუსტობა აღმოაჩინოთ და რაიმე ხინჯი უპოვოთ, ბიბლიას) ბიბლია სულიერების ევოლუციაა,
                ადამიანი ღმერთს ვერსად გაექცევა. მას შეუძლია, საკუთარი თავი ღმრთის უარმყოფელად – ათეისტად ჩათვალოს, მაგრამ ვერ შეძლებს, უარყოს წყურვილი ღმრთისა ,შენშიც ეს ხდება, თორე სხვა შემთხვევაში ამდენ პოსტს არ დაწეrდი.
                უბრალოდ შენ გულში არ უშვებ უფალს.

                LikeLike

                07/01/2013 at 9:39 PM პასუხი

                1. ვიცოდი, რომ რამე მასეთს მეტყოდი. მორწმუნეების ტრადიციული ლოგიკაა,რომ თუ რომელიმე მუხლი ან მისი ნაწილი ეთანხმება თანამედროვე მეცნიერებას, ე.ი.პირდაპირ უნდა გავიგოთ და ბიბლია თანხმობაშია მეცნიერებასთან, ხოლო როცა ეწინაღმდეგება, აღმოჩნდება, რომ გადატანითი მნიშვნელობითაა ნახმარი 😦

                   “ამდენ პოსტს” რას ნიშნავს? სხვადასხვა კატეგორიებია ბლოგზე და თითოეულში ვწერ შესაბამის პოსტს, უბრალოდ ეს National Geographic-ის დოკ. ფილმების სერიაა სახელად “ბიბლიის გამოცანები” (Riddles of the Bible) და გადავწყვიტე, ყველა მეთარგმნა. 2 სერია მაქვს დარჩენილი. თანაც ეს არის მეცნიერული კვლევა და თუ მისი მტკიცებულებები ბიბლიის საწინააღმდეგოს ამბობს, პირველ რიგში ბიბლიის ავტორიტეტი უნდა დადგეს ეჭვქვეშ. მეცნიერული მეთოდი ასეთია – მთავარია ფაქტი და არა პიროვნების ან ნაშრომის ავტორიტეტი საზოგადოებაში. სხვაგვარად ერთ ადგილზე გავიყინებით.

                   ბიბლია რამდენჯერმე მაქვს წაკითხული, მაგრამ შენ რაც წერ, იმ მიზეზით არცერთხელ

                   LikeLike

                   07/01/2013 at 10:10 PM პასუხი

                   1. ჩარლი შენ მშრალად კითხულობ,მან სველი კითხვა იცის ;დ

                      LikeLike

                      08/01/2013 at 12:10 AM პასუხი

       2. ნიუტონი (1642-1727 წწ.) – თავის კაპიტალურ ნაშრომში – „სამყაროს სისტემები“ – წერს: „ზეციური მეუფე მთელს სამყაროს განაგებს, როგორც ქვეყნიერების მბრძანებელი. უზენაესი ძალაუფლების გამო უზენაეს ღემრთს ვუწოდებთ მას. იგი მთელ სამყაროს მართავს იმით, რომ არსებობს, და იმით, რომ შეუძლია არსებობდეს. ყველგან და ყოველთვის ერთი და იგივე ერთიანი ღმერთია; გვაოცებს მისი სრულყოფილების მიზეზი, თაყვანსვცემთ მას და მუხლს ვიდრეკთ მის წინაშე უსაზღვრო ძალაუფლების გამო. ღმერთი საკუთარ ქმნილებათა მიმართ ამ უზენაესი ძალაუფლების გარეშე, წინასწარხედვისა და მიზნის გარეშე სხვა არაფერი იქნებოდა, თუ არა ბუნება ან ბედისწერა. ბრმა ფიზიკური აუცილებლობიდან, რომელიც ყოველთვის და ყველგან ერთნაირია, ვერანაირი მრავალფეროვნება ვერ წარმოიშობოდა. ამიტომ დროსა და სივრცესთან შესაბამისობაში მყოფი ამ შექმნილი საგნების მრავალფეროვნება, რაც სამყაროს წყობასა და სიცოცხლეს შეადგენს, მხოლოდ და მხოლოდ თვითმყოფი არსების ნებითა და აზრით შეიძლებოდა წარმოქმნილიყო“.კარლ ლინეი (1707-1776 წწ.) – XVIII საუკუნეში ბუნების უდიდესი მკვლევარი, თავის ერთ-ერთ ნაშრომში ამბობს, რომ ადამიანს შეუძლია, ღმერთს მისი ქმნილებების მეშვეობით შეიცნობდეს. „მარადიულმა, უსაზღვრო, ყოვლისშემძლე ღმერთმა გვერდით ჩამიარა. მე მას პირისპირ არ შევხვედრივარ, მაგრამ ღმრთაების ანარეკლმა სული ჩემი უსიტყვო მოწიწებითა და კრძალვით აღავსო.მე ღმრთის ნატერფალს, მის ნაკვალევს მისსავე ქმნილებებში მის ყველაზე პაწაწინა და უჩინარ ქმნილებებშიც კი ვხედავდი. რა ძალაა, რა სიბრძნე, ენითუთქმელი რა სრულქმნილება! ვაკვირდებოდი, უმაღლეს საფეხურზე მყოფი სულიერი არსებები, როგორ არიან დაკავშირებულნი მცენარეულ სამყაროსთან, თავის მხრივ, მცენარეული სამყარო – მინერალურ ნივთიერებებთან, რომლებიც დედამიწის სფეროს ფესვებშია; თვით დედამიწის სფერო მზისკენ მიილტვის, მარად უცვლელი წესრიგით ბრუნავს მის ირგვლივ, და სიცოცხლესაც მისგან იღებს. ვხედავდი, მზე და ყველა ვარსკვლავი, მთელი მზის სისტემა, უსასრულო ვარსკვლავიერი ცა როგორ მოძრაობს სივრცეში, სიცარიელეში როგორ უჭირავს სამყაროს მიუწვდომელ პირველსაწყის მამოძრავებელს, არსებათა არსებას, მიზეზს, მმართველსა და მფარველს, ყოველი ქმნილების შემოქმედს“.ჩარლზ დარვინი (1803-1882 წწ.) – დარვინის სახელის ირგვლივ მიმდინარეობს ბრძოლა. ცდილობენ, დარვინიზმი რელიგიას დაუპირისპირონ. ჩვენის აზრით, ყოველი მოაზროვნე ადამიანისათვის ნათელი უნდა იყოს, რომ სახეობათა წარმოქმნის არანაირი თეორია, თუკი იგი ჯანსაღ აზრს არ ეწინააღმდეგება, არ შეიძლება ბიბლიას ეწინააღმდეგებოდეს, რადგან ბიბლიაში ადამაინის წარმოშობის მხოლოდ პრინციპული მხარეა გადმოცემული, სახელდობრ – ღმრთის მიერ სამყაროს შესაქმის დასრულება ადამიანის შექმნით. ბიბლია აცხადებს, რომ ადამიანი ქმნილებათა გვირგვინია, თვით ღმერთის ხატება და მსგავსებაა. ბიბლია ამტკიცებს, რომ ადამიანი თავისი სხეულებრივი აგებულებითა და შემადგებლობით მიწისგანაა, ადამიანის სული კი – „ღმრთაების სუნთქვაა“. შესახებ იმისა, თუ დედამიწაზე როგორ გაჩნდა ყველა სახეობა და რამდენად ხანგრძლივად მიმდინარეობდა მათი განვითარების პროცესი, ასევე – თვით ადამიანის შექმნის პროცესის შესახებ, ბიბლია არაფერს ამბობს იმიტომ, რომ ეს უკვე მეცნიერების სფეროა და არა – რელიგიისა. ამიტომ დარვინიზმი, სრულიად დამოუკიდებლა დიმისგან, ჭეშმარიტია იგი თუ არაჭეშმარიტი, როგორც საბუნებისმეტყველო თეორია, არ შეიძლება, რელიგიას დაუპირისპიროთ. მაგრამ რადგან ისეთი ადამიანებიც არიან, სხვაგვარ პოზიციებზე რომ დგანან, უპრიანი იქნება, ვნახოთ, თვით დარვინი ამ საკითხს როგორ განიხილავდა.

          მოვიტანთ ფრაგმენტებს მისი ცნობილი წიგნიდან – „სახეობათა წარმოშობა“, რომელშიც მისი შეხედულებები ღმრთისა და ქვეყნიერების ურთიერთობაზე მკაფიოდ და ნათლად არის გადმოცემული. დარვინმა ეს წიგნი რამდნჯერმე გამოსცა, ამასთან, უკანასკნელად – სიკვდილამდე ცოტა ხნით ადრე. მაშასადამე, ამ შეხედულებებს იგი სიცოცხლის ბოლომდე იცავდა, პირველ რიგში, საგულისხმო და საყურადღებოა ეპიგრაფები. წიგნის დასაწყისში პირველი ეპიგრაფი: მატერიალურ სამყაროსთან დაკავშირებით შეგვიძლია, უკიდურეს შემთხვევაში, შემდეგი რამ დავუშვათ: ჩვენ ვხედავთ, რომ მოვლენები გამოწვეულია არა საღმრთო ძალის ცალკეული ჩარევებით, ძალისა, რომელიც ყოველ ცალკეულ შემთხვევაში თავის ზეგავლენასა და ზემოქმედებას ახდენს, არამედ საერთო კანონების დადგინებითა და არსებობით“ – უდველი. აქ, როგორც ვხედავთ, არამც და არამც უარყოფილი არ არის თვით საღმრთო ძალის არსებობა და მნიშვნელობა სამყაროს წარმოშობის საკითხში. მეორე ეპიგრაფი სიტყვა „ბუნებრივის“ მნიშვნელობას განმარტავს. მესამე ეპიგრაფი უკვე მათ წინააღმდეგაა მიმართული, რომელთაც სურთ, ადამიანური გონება ღვთიურ გონებას დაუპირისპირონ და განვითარების დარვინისტული თეორია ანტირელიგიური მიზნებით გამოიყენონ. „ამიტომ დავასკვნით, რომ არცერთი ადამიანი, რომელსაც სწორი დამოკიდებულება არა აქვს ჯანსაღი აზრის მიმართ, არ ეგების, ფიქრობდეს ან, მით უმეტეს, ამტკიცებდეს, რომ ადამიანს შეუძლია ბოლომდე ჩასწვდეს და ამომწურავად შეისწავლოს ღმრთის სიტყვა, ღმრთისმეტყველება ანდა ფილოსოფია. მაგრამ, დაე, ადამიანები ამ მიმართულებით ან უსასრულო სრულქმნილებისაკენ მიილტვოდნენ ან წარმატებას ესწრაფოდნენ“ – ბეკონი. მეცნიერების პროგრესი.მთელი ნაშრომისათვის წამძღვარებული ეს ეპიგრაფი იმდენად ნათლად მეტყველებს, თვით დარვინი როგორ და რომელ მსოფლმხედველობას იცავდა და უჭედა მხარს, რომ ყოველეგვარი კამათი აქ, უბრალოდ, ზედმეტად მიგვაჩნია. ეს ეპიგრაფები საინტერესოა, მაგრამ კიდევ უფრო საინტერესოა წიგნის დამამთავრებელი სიტყვები, რითაც დარვინი, ფაქრობრივად, სახეობათა წარმოქმნის საკუთარ თეორიას აჯამებს: „ყველა ეს მშვენივრად აგებული ფორმა, ერთმანეთისაგან ესოდენ განსხვავებული და, ამავე დროს, ერთმანეთზე ესოდენ დიდებულად ურთიერთდამოკიდებულნი, იმ კანონთა წყალობით შეიქმნა, რომლებიც ჩვენს ირგვლივ დღემდე მოქმედებენ. ყველაზე ფართო გაგებით, ამ კანონების არსი – ზრდა და კვლავწარმოება, მემკვიდრეობითობა, თითქმის გარდუვალად რომ გამომდინარეობს კვლავწარმოებიდან, ცვალებადობა, რომელიც პირდაპირ და ირიბად ცხოვრების პირობათა მოქმედებაზე და ვარჯიშსა და უვარჯიშებლობაზეა დამოკიდებული. იმდენად მაღალია გამრავლების პროგრესია, რომ მას სიცოცხლისათვის ბრძოლასთან და მის შედეგთან – ბუნებრივ შერჩევასთან მივყავართ, რასაც ნაკლენად სრულყოფილი ფორმების კვდომა მოჰყვება. ამრიგად, ამ მძვინვარე ბრძოლიდან, რომელიც ბუნებაში მიმდინარეობს, შიმშილიდან და სიკვდილიდან, უშუალოდ გამომდინარეობს ისეთი მაღალი შედეგი, როგორის წარმოდგენაც კი გონებას შეუძლია, – ცხოველური სიცოცხლის უმაღლეს ფორმათა წარმოქმნა. სიცოცხლის შესახებ ასეთ შეხედულებაში არის სიდიადე, – სიცოცხლის სხვადასხვაგვარი ძალა იმთავითვეა შემოქმედის მიერ ჩადებული ფორმათა ან უმნიშვნელო რაოდენობაში, ან მხოლოდ – ერთში. ამასთან ერთად, ჩვენი პლანეტა დღესაც აგრძელებს სივრცეში თავისი გზით გარშემოვლას მიზიდულობის უცვლელი კანონების ძალით. სწორედ მისი სივრციდან დაიწყეს გაჩენა და დღესაც აგრძელებენ გაჩენას განსაცვიფრებლად სრულყოფილი და მშვენიერი ურიცხვი ფორმები“. ამ სიტყვებით მთავრდება წიგნი – „სახეობათა წარმოშობა“.
          თავის არანაკლებ ცნობილ ნაშრომში: „ადამიანის წარმოშობა და სქესობრივი გადარჩევა“, დარვინი თავში – „ღმრთის იდეის წარმოშობა“ – წერდა: „უნდა აღინიშნოს, რომ საკითხს ღმრთის იდეის წარმოშობის შესახებ არაფერი საერთო არა აქვს თვით შემოქმედი ღმრთის არსებობის საკითხთან, საკითხთან, რომელზედაც კაცობრიობის მრავალ უდიდეს გონებათა პასუხი დადებითი იყო“.„ჩემზე, – ამბობს დარვინი სხვა ადგილას, – გაცილებით უფრო მძაფრ და ძლიერ შთაბეჭდილებას ახდენს სხვა წყარო, რომელიც ღმრთის არსებობაში გვარწმუნებს და რომელიც გონებიდან მომდინარეობს და არა გრძნობიდან. ასეთი რწმენა ჩნდება უკიდურესი სირთულიდან და შეუძლებლობიდანაც კი, უსაზღვრო და გასაოცარ სამყაროს განვიხილავდეთ ადამიანთან ერთად, რომელიც დაჯილდოებულია წარსულის განსჯისა და მომავალზე ფიქრის უნარით (რაც არის შეედეგი ბრმა შემთხვევის ან აუცილებლობისა). ყოველივე ამაზე ფიქრი მაიძულებს, ვაღიარო პირველმიზეზი, რომელიც, გარკვეულწილად, ფლობს ადამიანურ ინტელექტს; ამიტომ თეისტის, ე.ი. ღმრთის მორმწუნის სახელს ნამდვილად ვიმსახურებ“.ლუი პასტერი (1822-1895 წწ.) – „დადგება ჟამი, როდესაც ჩვენი თანამედროვე ფილოსოფიის სისულელეებს სასაცილოდ აიგდებენ. რაც უფრო მეტს ვმუშაობ, რაც უფრო მეტ დროს ვუთმობ ბუნების შესწავლას, მით უფრო მოწიწებული და მოკრძალებული განცვიფრება მიპყრობს შემოქმედის საქმეთა მიმართ. ლაბორატორიაში მუშაობის დროს ყოველთვის ვლოცულობ“ (Журнал «Вера и разум»; 1905, № 9, გვ. 370).ნ.ი. პიგოროვი (1818-1891 წწ.) თავის ცნობილ „დღიურში“ წერს: „რწმენა და უმაღლესი არსება, როგორც სიცოცხლის წყარო, სამეცნიერო მტკიცებებს არ ეწინააღმდეგება. მე რომ ღმრთის არსებობის უარყოფა მომესურვებინა, ამას ვერ შევძლებდი ისე, ჭკუიდან რომ არ შევშლილიყავი. თანამედროვენი ამტკიცებენ, რომ შემთხვევიდან – შემთხვევამდე ერთი სახეობიდან მეორე სახეობაში გადასვლას ძუძმწოვრების სახეობამდე მივყავართ, აქედან კი ერთი ხელის გაწვდენაღა რჩება ადამიანამდე, რომლის გონებაც, ბოლოს და ბოლოს, გაუმხელს და გაუმჟღავნებს მას, რომ მის წარმომქმნელ უჯრედს არსებითად არაფერი არ განასხვავებს სხვა ცოცხალი უჯდრებისაგან, და რომ მხოლოდ გარემოს, შემთხვევისა და დროის წყალობით უჯრედისაგან წარმოიქმნა და განვითარდა ადამიანი ან მისი მონათესავე მაიმუნი. ამ დოქტრინის მიმდევრობამ პიედისტალზე აიყვანეს შემთხვევა, შემთხვევით შეცვალეს ღმერთი, და როგორც ზედმეტი ხარახურა, ისე მოისროლეს სამყაროში არსებული გეგმაც და მიზანშეწონილობაც. დოქტრინაში წარსული აწმყოსთანაა შეთანხმებული. და ეს მისი მიმზიდველი მხარეა; ყველაფერი დაბადებულია, და არა – შექმნილი. მაგრამ რას წარმოადგენს ეს შემთხვევა ორიგანული წარმომქმნელი ძალის გარეშე, რომელსაც გარკვეულ დაჯგუფებებამდე მივყავართ, – არ ვიცი. ან იქნებ საერთოდ არც არსებობს შემთხვევა, ან იქნებ შემთხვევასა და ყველა იმ მოქმედებასა და მიზეზს შორის კავშირი არსებობს? ასეთი თვალსაზრისიდან გამომდინარე, შემთხვევა, არც მეტი, არც ნაკლები, იძენს მოქმედების სტატუსს, რისი მიზეზებიც სრულიად უცნობია, მრავალი მოვლენის შესახებ კი მართლაც შეიძლება დაბეჯითებით ვამტკიცოთ, რომ არც არასოდეს გახდება ცნობილი“. ალბერტ აინშტაინი (1879-1955 წწ.) – მსოფლიოს უდიდესი ფიზიკოსი, ფარდობითობის თეორიის ავტორი. 1930 წლის ნოემბერში აინშტაინმა ჟურნალისტს, რომელიც ღმრთის არსებობის შესახებ მისი შეხედულება აინტერესებდა, უპასუხა:„ჩემი რელიგია – ესაა მდაბალი, მოწიწებული აღფრთოვანება უსაზღვრო გონიერების წინაშე, რომელიც თავის თავს სამყაროს ამ ნამცეცა, უწვრილმანეს დეტალებშიც ავლენს, მხოლოდ ნაწილობრივ რომ ძალგვიძს ჩავწვდეთ და შევიცნოთ ჩვენი გონებით. სამყაროს აგებულების უმაღლესი ლოგიკური სიმწყობრისადმი ღრმა ემოციური რწმენა გახლავთ სწორედ ჩემი იდეა ღმრთისა“.„იცოდე, რომ სამყაროში ბევრი ისეთი რამ არსებობს, რომლებიც რეალურად არსებობენ, მაგრამ რომლებიც შეუმეცნებელია ჩვენთვის და თავის თავში უმაღლეს სიბრძნესა და უმაღლეს სილამაზეს შეიცავენ, იცოდე და გრძნობდე, – ესაა სწორედ წყარო ჭეშმარიტი რელიგიურობისა. ამ აზრით, მე რელიგიურ ადამიანებს მივეკუთვნები“.ვინ არ იცნობს სახელოვან ნიუტონს, როგორც უდიდეს მეცნიერს ფიზიკის სფეროში. მაგრამ ცოტა ვინმე თუ იცნობს მას, როგორც ღვთისმეტყველს, რომელმაც ახალი აღთქმის წიგნთა განმარტებები დაწერა.ზოგჯერ ეკლესიას განიკითხავენ, რომ იგი თითქოსდა მეცნიერების მოწინავე და საუკეთესო წარმომადგენლებს დევნიდა. სანიმუშოს კოპერნიკის, გალილეისა და ჯორდანო ბრუნოს ცხოვრებას ასახელებენ ხოლმე.ნიკოლოზ კოპერნიკი (1473-1543 წწ.) – ასტრონიმიის პროფესორი, პოლონეთის ეკლესიის მღვდელი, ერთ-ერთი ტიტანი აზრის, ენერგიის, ხასიათის მრავალმხრივობისა და განსწავლულობის თვალსაზრით, დიდი სახელმწიფო მოღვაწე, უვერცხლო ექიმი, კათოლიკურ-ლუთერანული კრების (1513-1517 წწ.) თვალსაჩინო მონაწილე, სამყაროს ჰელიოცენტრული სისტემის შემქმნელი. ალბათ, როგორც ყველასთვის კარგადაა ცნობილი, კოპერნიკის აღმოჩენის არსი მოკლედ იმაში მდგომარეობს, რომ მზე კი არ ბრუნდავს დედამიწის გარშემო, არამედ დედამიწა – მზის გარშემო. კოპერნიკი კათოლიკური ეკლესიის ერთგულ მსახურად რჩებოდა, ცდილობდა, ყოფილიყო ჭეშმარიტი და არა თვალთმაქცი ქრისტიანი, ესწრაფვოდა ცხოვრებაში ქრისტეს მცნებათა შესრულებას, ყველა უქონელს უანგაროდ უწევდა სამედიცინო-საექიმო დახმარებას. ეკლესიის მხრიდან არანაირი დევნა არ განუცდია და მეგობრებით გარშემორტყმული მშვიდობიანად გარდაიცვალა თავის სამშობლოში.ეპოქა, რომელშიც კოპერნიკი, ბრუნო, გალილეი ცხოვრობდნენ, მრავალი თავისებურებით გამოირჩეოდა. კერძოდ, ჯერ კიდევ ცოცხლობდა ძველ დროთა ტრადიცია,  – ჭეშმარიტება განესაზღვრათ და დაეკანონებინათ ძალადობის გზით. პირველ რიგში, იმ ეპოქაში რელიგიას, ფილოსოფიასა და მეცნიერებას შორის ჯერ კიდევ არ არსებობდა მკაცრი დიფერენციაცია. იმ დროში მეცნიერებაც და დასავლეთ-ევროპული ფილსოფიაც ჯერ მხოლოდ თავიანთი საერთო დედის – რელიგიის ფრთებქვეშ იმყოფებოდა და რელიგია ორივეს იცავდა და მფარველობდა.ის ადამიანები, რომელტაც გალილეი გაასამართლეს, ერთსა და იმავე დროს ეკლესიის წარმომადგენლებიც იყვნენ და მეცნიერებისაც. ხოლო ჯორდანო ბრუნოს გასამართლებისას წმინდა პოლიტიკური მომენტებიც ჰქონდათ მხედველობაში. შესაძლოა, იგი ასე არც დაღუპულიყო, მის მიმართ სამონასტრო შემოსავლებისა და მისი ქონების წინააღმდეგ გამოსვლის ბრალდება რომ არ წამოეყენებინათ. როგორც ეს უტყუარი, ნამდვილი დოკუმენტებითაა დამოწმებული და დადასტურებული, დაკითხვის დროს ინკვიზიტორებს განსაკუთრებული ყურადღება სწორედ ამ ფაქტზე ჰქონდათ კონცენტრირებული (გადა ატანილი). რას ვიზამთ, არ უყვართ ადამიანებს, როცა მათ ქონებას ართმევენ!

          LikeLike

          07/01/2013 at 2:00 PM პასუხი

12. Maria Mateshvili – შენ ვერც კი წარმოგიდგენია რამდენ რამეს ვერ ხვდები .

    LikeLike

    06/01/2013 at 8:02 PM პასუხი

    1. მაინც? : ) შენ აზრს მოვისმენდი

       LikeLike

       07/01/2013 at 12:36 PM პასუხი

13. გოეთე წერდა: „ის პატივისცემა და ქება-დიდება, რაც დედამიწის ყველა ხალხისა და კაცობრიობის უამრავი თაობის მიერ აღევლინება ბიბლიის მიმართ, თვით მისი შინაგანი ღირსების შედეგია. იგი, უბრალოდ, მარტო სახალხო წიგნი კი არ არის, არამედ ხალხთა წიგნია, რადგან მასში ერთი ხალხის ბედი მსოფლიო ხალხთა სიმბოლოდ იქცა. ამ ხალხის ისტორიის გადმოცემას ბიბლია თითქმის სამყაროს შექმნიდან იწყებს და სულიერ-მატერიალური მოვლენებისა და თავგადასავლების მთელი რიგი საფეხურების შემდეგ თვით მარადიულობის შორეულ საფეხურებამდე აჰყავს. ეს წიგნი ღირსია არა მარტო საყოველთაო წიგნად, არამედ ხალხთა ყოვლისმომცველ ბიბლიოთეკად იწოდებოდეს. უდაოა, რომ საუკუნეთა განმავლობაში, რაც უფრო ამაღლდება განათლების დონე, მით უფრო მეტად შეძლებენ (ცხადია, არა ზედაპირული და უვიცი, არამედ ჭეშმარიტად ბრძენი ადამიანები), ბიბლია აღზრდის საფუძვლად და საშუალებად გამოიყენონ.

    LikeLike

    07/01/2013 at 9:50 PM პასუხი

14. ბიბლიას, – აცხადებს გოეთე, – თავის თხზულებაში სიმართლე და პოეზია, – პროტესტანტულ რელიგიურ გარემოში მიღებული აღზრდის ტრადიციისა და ჩვეულების მიხედვით ვსწავლობდი… განსაკუთრებით მხიბლავდა და მიზიდავდა ძველი აღთქმის მკაცრი ბუნებრიობა და მისი ფაქიზი გულითადობა. ბიბლია ჩემში არანაირ ეჭვს არ აღძრავდა და არ აღვიძებდა. სულიერად იმდენად დავუნათესავდი ამ წიგნს, რომ მისი გვერდიდან მოცილება აღარ შემეძლო. ბიბლიის მიმართ დაცული ვიყავი ყოველგვარი დაცინვისაგან, რადგან ვხედავდი მათ უპატიოსნობას, რომელთაც ბიბლიისადმი კადნიერი დამოკიდებულება ჰქონდათ. ბიბლიაზე ამგვარი თავდასხმები ზოგჯერ წონასწორობას მაკარგვინებდა და მრისხანებაში მაგდებდა. მე პირადად, მიყვარდა, ვაფასებდი ამ წიგნს, რადგან ჩემი ზნეობრივი აღზრდა თითქმის მთლიანად მისი დამსახურება იყო. მასში გადმოცემულმა მოძღვრებამ, ფაქტებმა, იგავებმა და სიმბოლოებმა ჩემზე უღრმესი, წარუშლელი შთაბეჭდილება დატოვა და მრავალმხრივი ზემოქმედება მოახდინა. ამიტომ ბიბლიაზე, რა თქმა უნდა, არასამართლიანი თავდასხმები ყოველთვის ზიზღს მგვრიდა“…

    LikeLike

    07/01/2013 at 9:52 PM პასუხი

15. ჰაინრიჰ ჰაინე: „არც ხილვით, არც არამიწიერი ექსტაზით, არც ზეციური ხმით, არც სხვა რამ სასწაულებრივი სიზმრით ან შევდგომივარ გზას ხსნისას, არა! ჩემი შინაგანი გასხივოსნება წიგნთან შეხვედრით მოხდა. წიგნთან? დიახ, ეს გახლდათ ისეთივე უბრალო წიგნი, როგორც თავად ბუნებაა, ისეთივე ყოველდღიური, როგორიც მზე, რომელიც გვათბობს, და პური, რომელიც გვასაზრდოებს; წიგნი, რომელიც ისეთივე სიყვარულით, ისეთივე მაკურთხებელი სიკეთით გვიმზერს, როგორც სათვალიანი, ხნიერი ბებია, რომელიც მთრთოლვარე ბაგეებით მოუცილებლად კითხულობს ამ წიგნს“.ამ წიგნს სახელიც უბრალო აქვს – ბიბლია. მას სამართლიანად წმინდა წერილსაც უწოდებენ ხოლმე. ვინც ღმერთი დაკარგა, კვლავ მოიპოვებს ბიბლიაში, ხოლო ვინც არასოდეს იცნობდა ღმერთს, ამ წიგნიდან ღმრთის სიტყვის სუნთქვასა და სურნელს შეიგრძნობს. ებრაელები, რომელთაც ბრწყინვალედ იციან ძვირფასეულობის ფასი, იცოდნენ, რას აკეთებდნენ, როცა მეორე ტაძრის დაწვის დროს ოქროსა და ვერცხლის სატაძრო ჭურჭელი, კანდელაბრები და ლამპრები, თვით პირველმღვდელმთავრის დიდი, ძვირფასი ქვებით შემკობილი შესამოსელი რომ გაიმეტეს და მხოლოდ ბიბლია გადაარჩინეს. დიახ, სწორედ ბიბლია იყო ტაძრის ჭეშმარიტი საუნჯე და, დიდება უფალს, რომ ეს წიგნი ცეცხლმა არ შთანთქა.

    LikeLike

    07/01/2013 at 9:56 PM პასუხი

16. გამოხმაურება: ბიბლიის გამოცანები: მკვდარი ზღვის გრაგნილები « ჩრდილოეთის ციალი

17. ერთერთი რასაც ვერ დავეთანხმები, ის არის, რომ თითქოს ეს განადგურება შეიძლება მოდიოდეს ლანდშაფტია ცვლილებიდან , რაც იწვევს გაზის და ნავთობის ურთიერთქმედებას. რადგან დაბადებაში გარკვევით წერია “ციდან აწვიმაო” და თუ ამაში ეჭვი უნდა შევიტანოთ , მაშინ აღარცერთი სიტყვა აღარ დაიჯერება ბიბლიიდან. თუ დღემდე ვერ აღმოუჩენიათ დამდასტურებელი ფაქტები, ეს საერთოდ არ ნიშნავს რომ ეს არ მომხდარა ისე, როგორც დაიწერა. ყოვლისშემძლე ღმერთს ციდან კი არა , გვერდიდან ძალუძს აწვიმოს და ათოვოს რაც უნდა ის. უბრალოდ ადამიანური გონებისთვის წაურმოდუგენელ მოვლენებს ასე ვუძებნით ხოლმე მარტივ გამოსავალს.

    LikeLike

    13/10/2017 at 9:07 AM პასუხი